Powered By Blogger

Tuesday 6 January 2015

0938

Mie, aku dah tegur dia, tapi dia buat tak endah je dengan aku.

Kau sedih ke?

Entahlah. Jujur, aku tak rasa apa. Maybe sebab pagi ni mood aku baik. Alhamdulillah.

Berani pula kau tegur dia.

Itulah yang aku pelik tu. Sebab pagi ni tetibe aku active sangat kat twitter kut. Pastu aku nampak dia rt memacam. Tu aku terus tegur. Sebab dah lama tak nampak dia.

Rindu letu kan?

Gila tak rindu. Tapi tak berani nak bagitahu, nanti sedih ah dia tak layan. Haha. Bagilah sekali sekala aku ego, pendam rindu sengsorang.

Peliklah engkorang ni.

Eh? Entahlah. Tapi tak sangka dia reply tau. Sebab dia kan tak follow aku. So mestilah tak muncul kat noti, aku mensi dia. Dia reply pun aku dah gembira. So that aku tak kisahlah dingin kepe, sebab kat sini pun baru lepas ribut pasir. K takde kaitan.

Memang ukhuwahfillah tu macam ni ye? Tak pernah bersua muka. Dulu selalu wasep sekarang memasing dah menyepi. Memang contact dalam doa pastu stalk dari jauh je ke cemane?

Haha. Tak lawak Mie. Aku tak layak nak panggil ni ukhuwahfillah. Entahlah. Macam jauh lagi nak sampai. Tahap ukhuwah, salamatus sodri pun aku susah nak buat ni kan pula nak ngaku ukhuwahfillah, sahabat fillah, best friend till jannah. Malu aku ngan Tuhan, beb.

Kita boleh usahakan ke arah itu, kan? Kau sendiri yang cakap, jangan putus asa kalau itu memang benda baik. So walk the talk, Char.

Aku suka bila dia tegur aku. Aku teringat aku sendiri pernah cakap, ukhuwahfillah ni bukan setakat saya sayang awak, awak sayang saya je, kalau boleh tegur kalau tahu ada buat salah, itu yang paling penting bagi saya. Aku yang cakap weh, masalahnya, tapi aku ni.... Entahlah.

Kau nak orang tegur, tapi kau tu sendiri yang sudah nak terima teguran orang lain. Tak kisahlah orang rapat ke tak. Kau yang tak buka hati nak terima nasihat.

Itulah masalah aku. Aku rasa dia pernah tegur aku sebelum ni. Tapi ini random jelah. Sebab dia cakap public. Tak mention nama aku pun. Tapi timing tu cantik sangat, bebetul lepas aku buat benda tu, dia tegur. Manalah aku tak terasa dia tuju kat aku.

Cuba fikir Cha, kau ni cepat sangat terasa. Sensitif tak kena tempat. Dah berapa kali cakap, orang tegur tanda sayang. Cubalah terima nasihat dengan lapang hati. Jangan termakan dengan bisikan syaitan. Teguran dari manusia bukan untuk rendah rendahkan kau. Bisikan syaitan kau terima, tapi nasihat ikhlas dari sahabat sendiri kau tolak. Heh.

Mie...aku nak dia tegur aku lagi. Aku rindu dia. Aku bukan nak dia tegur say hi kat aku. Aku rindu dengan kata kata dia. Selalu kalau aku down, sembang dengan dia terus okay. Sekarang bila camni, entahlah. Mungkin aku banyak sangat sangka buruk.

Berdoalah. Hati manusia ni Tuhan yang pegang. Bersangka baiklah selalu. Tak rugi pun bersangka baik. Mungkin ada hikmahnya semua ni berlaku. Sabarlah.
Aku rasa beruntung kenal Mie.

Aku kan painhealer kau. Heh.

No comments:

Post a Comment